Zajście w ciążę poza tym okresem największej płodności jest jednak zawsze rzeczą możliwy, zależy bowiem od odchyleń od stanu prawidłowego, które nie są rzadkością.
Przyjmowanie istnienia fizjologicznej niepłodności utrzymującej się przez pewien czas po porodzie w czasie karmienia prowadzi do zawodów jeszcze częstszych. Jakkolwiek długotrwałe karmienie wpływa upośkdzająco na stan i czynności macicy (uterus lactantium), zajście w ciążę w tym okresie jest zjawiskiem bardzo pospolitym. Przedłużanie okresu karmienia celem niedopuszczenia do ciąży nie tylko jest rzeczą zawodną, ale prowadzi do osłabienia kobiety i upośledzenia jej sil żywotnych, tak potrzebnych ustrojowi po okresie porodu.
Zdarzają się przypadki, że zapłodnione jajo nic zagnieżdża się i nie rozwija w macicy, ale poza nią. Powstaje wówczas tzw, ciąża zewnątrzmaciczna (graviditas ectopica aut extrauterina), której występowanie w jajowodzie lub w jajniku od dawna nie ulegało wątpliwości. Obok tych dwóch postaci ciąży pozamacicznej przyjmuje się dziś jeszcze możliwość powstawania u kobiety ciąży brzusznej pierwotnej (graviditas abdominalis primaria), w której przebiegu zapłodnione jajo zagnieżdża się od razu na otrzewnej, zwykle w pobliżu przydatków lub nawet na sieci (CzjŻewicz ! in.). Są to jednak przypadki ogromnie rzadkie.