Ilość produkowanych plemników jest olbrzymia. Wystarczy wspomnieć, że w jednym wytrysku nasienia znajduje się około 250 milionów plemników (rys. 1). Plemniki, oglądane pod drobnowidzem, przedstawiają się jako nitkowate 'twory, długości 0,05 mm, w których odróżniamy trzy 'zasadnicze części): główkę, zawierającą materiał jądrowy, wstawkę, mieszczącą centrozomy, oraz witkę protoplazmatyczną, jako narząd ruchu. Główka oglądana wprost, posiada kształt owalny, natomiast z boku jest spłaszczona i wyglądem przypomina gruszkę (ryc.2). Witka zawiera wewnątrz nić osiową, połączoną z główką i częścią pośrednią, czyli wstawką. Plemniki posiadają zdolność poruszania się ruchem śrubowato-krętym, 'z szybkością 1 cm w ciągu 3 minut. Żywotność plemników jest bardzo duża, in vitro żyją kilkadziesiąt godzin i to raczej w temperaturze chłodnej, niż ciepłej, a w narządach rodnych kobiecych, według niektórych autorów, nawet do 38 godzin. Jak długo zachowuje plemnik swoją zdolność zapładniającą, dotychczas nie wiadomo. Budowa plemnika wskazuje, że jest on przystosowany do długiej wędrówki poprzez narząd rodny kobiecy i posiada specjalne właściwości, jak rheotaxis i chemotaxis. Rheotaxis — jest to zdolność plemnika poruszania się przeciw prądowi wytwarzanemu ruchem rzęsek nabłonka jajowodów i macicy, natomiast chemotaxis, jest to właściwość dążenia w 'kierunku swoistych ciał chemicznych, a jak zdaje siię wynikać z ostatnich badań, do hormonu pęcherzykowego (folikulina).