Diazoksyd (Hyperstat – 300 mg i.v.) ma wielkie zalety ponieważ działa w ciągu 1 – 2 min po wstrzyknięciu, a działanie hipotensyjne utrzymuje się do 18 h. Działanie to może być drastyczne i w związku z tym u osób z chorobą niedokrwienną serca mogą wystąpić objawy niewydolności wieńcowej i krążenia. Towarzyszy temu często tachykardia. Dia- zoksyd hamuje wydzielanie insuliny endogennej, dlatego też nie może być stosowany w długotrwałym leczeniu, jak również wymaga ostrożności u osób z zaburzoną tolerancją glukozy,

Nitropnisyd...

Czasami wyniosłości te tworzą jakby wypustki i drzewkowate rozgałęzienia, przypominające klykciny kończyste (condylomala acuminata), czasem zaś kalaliorowate lub polipowate wyrośle, które mogą zajmować dużą przestrzeń, a nawet wypełniać cały guz (chociażby wiclokomorowy). Te brodawczako- wate wyrosła są utworzone z delikatnej tkanki łącznej, pokrytej warstwą nabłonka rzęskowego. Mogą one przerastać całą ścianę guza i rozwijać się dalej na jego zewnętrznej powierzchni. Szczegół ten upodabnia je w pewnej mierze do nowotworów złośliwych, którymi jednak nie są. Są bardzo kruche, a oderwane ich cząstki mogą przeszczepiać się na otrzewną tworząc skupienia brodawczakowatych wyniosłości, przypominające niekiedy7 rozsianego raka otrzewnej.

Bufuralol został wybrany z serii benzofuranoetanoloamin i opisany po raz pierwszy przez Fothergila i wsp. [331] w 1977 r. Jest to niekardiowybiór- czy LBA, podobny w swoich właściwościach do propranololu, ale mający wewnętrzną aktywność sympatykomimetyczną, której pozbawiony jest propranolol [117}. Właściwości p-adrenergiczne odkryto w lewoskrętnym izomerze, natomiast właściwości błonowe, znieczulające miejscowo i prze- ciwarytmicznie w obu izomerach optycznych [440].

Wszystkie aminy katecholowe mają charakter zasadowy uwarunkowany obecnością grupy aminowej oraz wykazują zdolność do chelatowania dwu- wartościowych jonów metali dzięki obecności ugrupowania katecholo- wego.

Patomechanizm choroby jest prawdopodobnie złożony i związany z działaniem toksycznym i alergicznym niektórych leków, bakterii i wirusów. Niekiedy zmiany występują po nasłonecznieniu i w przebiegu innych schorzeń, jak choroba reumatyczna, dury lub zimnica,

Leczenie rzeżączki u dziewczynek, która, jak wspomniano, ogranicza się do zajęcia przez proces zapalny sromu, pochwy i ewentualnie cewki moczowej, polega : i) na przemywaniu sromu roztworami środków bakteriobójczych (nadmanganianem potasu i 14000 -1000 itd.), 2) na przemywaniu pochwy, podobnymi środkami odkażającymi za pomocą kanki lub cienkiego cewnika gumowego oraz wstrzykiwaniami do światła jej roztworów soli srebrowych (0,25-1 % azotanu srebra, prorgolu, nowarganu, targesiny w stężeniu od 1-5% itp., 3) na ostrożnym leczeniu cewki moczowej w sposób podobny jak u osób dorosłych.

W wykrywaniu alergii na leki in vivo mogą być również stosowane próby skórne: naskórkowe próby płatkowe, próby skaryfikacyjne i śródskórne..

Leczenie wtórnej niedoczynności kory nadnerczy, powstającej na skutek niedostatecznego wydzielania kortykotropiny przez przedni płat przysadki, prowadzi się identycznie jak w chorobie Addisona, tj. podawaniem substytucyjnych dawek kortyzonu lub hydrokortyzonu. Rzadziej potrzebny jest dodatek mineralokortysteroidu. W czasie stresu również obowiązuje zwiększenie dawek kortyzonu i wprowadzanie hormonów kory nadnerczy domięśniowo lub dożylnie. Nie prowadzi się leczenia wtórnej niedoczynności kory nadnerczy wstrzyknięciami kortykotropiny.

W rozdziale o wpływie rozmaitych nieginekologicznych schorzeń żeńskich narządów rcdnych wspominano wielokrotnie o cierpieniach, które są przyczyną upośledzenia, a nawet zaniku czynności płciowych kobiety. Podkreślano w nim również znaczenie czynników natury ogólnej (konstytucja) dla patogenezy pewnych

Małe stężenia LBA nie hamują lipolizy zapoczątkowanej przez ACTH, dibutyrylo-cAMP lub metyloksantyny, jednakże duże stężenia LBA hamują również lipolizę indukowaną przez te nieadrenergiczne bodźce [1061], Przypuszcza się, że duże stężenia LBA działają podobnie jak duże stężenia leków a-adrenolitycznych, kwasu nikotynowego lub pochodnych izoksazolu i pirozolu [356, 1025], tzn. niekonkurencyjnie hamują wewnątrzkomórkową aktywację lipolizy przez cAMP lub FDP (ryc. 12). Propranolol i kwas nikotynowy synergicznie hamują mobilizację FFA in vivo [729].

Hormon wzrostu wpływa na procesy wr komórce po połączeniu się z receptorem błonowym, nie ma jednak swoistego narządu docelowego. W leczniczym stosowaniu hormonu wzrostu wykorzystuje się przede wszystkim jego oddziaływanie na linijny wzrost szkieletu i zwiększanie wymiarów ciała. Mechanizmy, od których jest zależne działanie hormonu wzrostu na proces wzrostu, są mało poznane, częściowo dlatego, że większości oddziaływań hormonu wzrostu na wzrastanie nie można odtworzyć in vitro. Hipoteza wpływu hormonu wzrostu na proces wzrostu za pośrednictwem somatomedyn (SM) jest oparta na spostrzeżeniach Salmona i Daug- haday w 1957 r., którzy stwierdzili, że inkorporacja siarki do chrząstki wzrostowej in vifro jest pobudzana przez surowicę, a nie przez hormon wzrostu. Surowica pochodząca od zwierzęcia z usuniętą przysadką nie ma tych właściwości, a podanie hormonu wzrostu u tych zwierząt pozwalało na zachowanie zdolności surowicy do wprowadzania siarki.

Utrata zasad może zachodzić również w nerkach. Uszkodzenie wchłaniania zwrotnego wodorowęglanu sodowego w cewkach nerkowych przez pjodukty samoistnej degradacji tetracyklin (anhydrotetracyklina, anhy- dro-4-epitetracyklina), związki bizmutu, miedzi i ołowiu, inhibitory an- hydrazy węglowej (acetazolamid), toksyczne dawki witaminy D lub amfo- terycyny B (antybiotyk ten zwiększa przepuszczalność błon komórek cewkowych dla jonów wodorowych, uniemożliwiając wytworzenie gradientu stężenia jonów wodorowych w cewce dalszej) jeN przyczyną pojawienia się kwasicy cewkowej typu proksymalnego lub dystalnego.