Utrata zasad może zachodzić również w nerkach. Uszkodzenie wchłaniania zwrotnego wodorowęglanu sodowego w cewkach nerkowych przez pjodukty samoistnej degradacji tetracyklin (anhydrotetracyklina, anhy- dro-4-epitetracyklina), związki bizmutu, miedzi i ołowiu, inhibitory an- hydrazy węglowej (acetazolamid), toksyczne dawki witaminy D lub amfo- terycyny B (antybiotyk ten zwiększa przepuszczalność błon komórek cewkowych dla jonów wodorowych, uniemożliwiając wytworzenie gradientu stężenia jonów wodorowych w cewce dalszej) jeN przyczyną pojawienia się kwasicy cewkowej typu proksymalnego lub dystalnego.
– 4. Zaburzenia eliminacji jonów wodorowych przez nerki. Wydalanie jonów wodorowych w postaci amoniaku i kwaśności miareczkowej jest niezbędnym warunkiem utrzymywania izohydrii płynów ustrojowych. Leki mogą uszkodzić czynność nefronów w zakresie wydalania jonów wodorowych przez: bezpośrednie toksyczne działanie na nerki wytworzenie przeciwciał, które po połączeniu się z lekiem działają nefrotoksycz- nie, lub wywołanie zmian przednerkowych, wtórnie uszkadzających czynność nerek (hiperkalcemia, hemoliza, mioglobinemia, zapaść, uszkodzenie miąższu wątroby). Leki nefrotoksyczne p, Nefropatie polekowe.