Hormony – w najszerszym tego słowa znaczeniu – są to chemiczne nośniki informacji między komórkami wielokomórkowego organizmu. Wszystkie rodzaje komórek i tkanek organizmu mają zdolność wytwarzania hormonów niektóre z nich są jednak szczególnie wyspecjalizowane i tworzą specjalne narządy, zwane gruczołami wydzielania wewnętrznego lub gruczołami dokrewnymi.
Hormony wytwarzane poza gruczołami dokrewnymi noszą nazwę hormonów tkankowych. Przykładem hormonów tkankowych, wytwarzanych we wszystkich komórkach organizmu, są prostaglandyny. Innym przykładem hormonów tkankowych są neurohormony wytwarzane przez komórki nerwowe.
Hormony wytwarzane przez komórki gruczołów dokrewnych są hormonami w klasycznym (węższym) znaczeniu tego terminu. Są one uwalniane do naczyń krwionośnych i działają na odległe tkanki i narządy, docierając do nich z prądem krwi (ryc. 1). Tym samym działanie ich jest ogólnoustrojowe. Hormony tkankowe działają natomiast przeważnie miejscowo, na pobliskie komórki – jest to tzw. działanie parakrynowe. Hormony tkankowe mogą działać również na te same komórki, które je wydzielają. Zjawisko to nosi nazwę autokrynii (autocrinia). Komórki reagujące na dany hormon określamy mianem komórek wrażliwych lub docelowych (target cells). Wrażliwość jest uwarunkowana obecnością na powierzchni lub we wnętrzu tych komórek specjalnych białek, zwanych receptorami, które wychwytują i wiążą swoiście określony hormon.