U zwierząt zmysł węchu służy przede wszystkim ochronie przed niebezpieczeństwem oraz poszukiwaniu pokarmu u większości ssaków i owadów ma także duże znaczenie dla nawiązywania kontaktów społecznych, oraz – w okresie godowym – kontaktów seksualnych. Węch należy do zmysłów chemicznych (podobnie jak smak). Sygnały chemiczne (zapach) są powszechnie stosowane do przywabiania osobników przeciwnej płci w okresie godowym. Zapachy mogą być wydzielane przez całą skórę lub też mogą to być specyficzne zapachy seksualne wydzielane przez specjalne gruczoły. Specyficzne zapachy mogą też stawać się czynnikiem wywołującym zachowanie seksualne w okresie godów. Własne sygnały chemiczne (zapachy) mogą być również odbierane przez osobnika wytwarzającego je lub też może on nie odczuwać własnego zapachu wabiącego, jak na przykład samica jedwabnika. Uszkodzenie receptorów węchowych może powodować upośledzenie zachowań kopulacyjnych. Samice myszy, które w wieku 6-7 tygodni zostały pozbawione węchu, wykazują zanikowe zmiany w macicy i jajnikach, a zahamowanie wydalania LTH, czego następstwem jest brak jajeczkowania, spotyka się nawet wtedy, gdy samice myszy wprowadzone zostawały do klatki, w której uprzednio przebywały obce samce (efekt Bruce’go). Reakcje te zachodzą na drodze węchowej. Reśetnjak (1969) powołując się na innych autorów podaje, że: 1) wycięcie małżowiny nosa we wczesnym wieku u szczura doprowadza do infantylizmu seksualnego 2) pobudzanie błony śluzowej nosa wywiera wpływ na przebieg cyklu jajnikowego u samic białych szczurów 3) wytwarzanie anosmii7 poprzez podanie kilku