Jeśli w macicy mięśniakowa tej rozwija się ciąża, należy zająć stanowisko wyczekujące i przystąpić do zabiegu operacyjnego tylko w czasie wystąpienia objawów martwiczych lub zakażenia mięśniaka. Mięśniaki, których siedzibą jest szyjka maciczna lub dolna część jej trzonu, są wskazaniem do cięcia cesarskiego, gdy stanowią przeszkodę porodową.,
Wybór metody operacyjnej uzależniony jest od warunków anatomicznych, z jakimi chirurg spotyka się po otwarciu jamy brzusznej u chorej. Zabieg wykonywany być winien u osób młodszych w sposób możliwie zachowawczy, aby czynności płciowe ich nie uległy spaczeniu. Spośród zabiegów operacyjnych stosowanych w leczeniu mięśniaków macicy wchodzą w grę:
– 1)usunięcie całej macicy (exstirpatio uleri łotalis),
– 2)nadpochwowe odcięcie macicy (amputatio uteri suprmaginalis),
– 3)wyłuszczenie hib wycięcie poszczególnych mięśniaków (enudeatio vel resectio myomatum).
Zabiegi te wykonuje się albo po otwarciu jamy brzusznej (per laparotomiam), albo też przez pochwę (per vaginam). Śmiertelność przy operacjach mięśniaków waha się między i-3%. Jest rzeczą znamienną, że bardzo często powodem zejścia śmiertelnego jest pooperacyjny zator w płucach, jakkolwiek stosuje się najrozmaitsze środki zapobiegawcze celem jego uniknięcia. Inne powikłania pooperacyjne mają znaczenie o wicie mniejsze, chociaż zdarzają się niekiedy przypadki śmiertelnego zapalenia otrzewnej po wykonanym zabiegu.
Doszczętne usunięcie macicy (exstirpatio uteri totalis) stosowane bywa przede wszystkim u kobiet starszych, gdyż uniemożliwia z natury rzeczy wszelkie czynności macicy.