Dla szybko rosnącego ustroju, jakim jest ustrój dziecka, prawidłowa działalność przewodu pokarmowego jest sprawą zasadniczej wagi. Cechą charakterystyczną ustroju dziecięcego jest skłonność do burzliwych reakcji i objawów ze strony przewodu pokarmowego, które mogą być wynikiem zarówno schorzeń samego przewodu pokarmowego, jak i schorzeń innych narządów. Zdarza się, że niekiedy drobne nawet szkodliwości, przemijające bez żadnych następstw, powodują występowanie objawów ze strony przewodu pokarmowego, wzbudzających niepokój nie tylko rodziców, ale i lekarza. Z drugiej jednak strony często groźne stany chorobowe (np. zapalenie wyrostka robaczkowego) przebiegają wśród skąpych, ledwo dostrzegalnych objawów. Można zaryzykować powiedzenie, że przewód pokarmowy jest jakby słabą stroną ustroju dziecięcego i że na nim odbija się niemal każdy czynnik szkodliwy (zakażenie, przegrzanie, nagłe oziębienie, stany niedoborowe, urazy itp.). Zjawisko zwiększonej reaktywności przewodu pokarmowego występuje zwykle tym wyraźniej, im młodszego dotyczy dziecka,
Z rozważań powyższych wynika konieczność dokładnego poznania symptomatologii przewodu pokarmowego dziecka i dlatego zanim przystąpimy do opisu poszczególnych jednostek chorobowych, omówimy najczęstsze objawy chorobowe ze strony przewodu pokarmowego. Należą do nich: wymioty, brak łaknienia, luźne stolce, zaparcie i bóle brzucha.