– własny pogląd i zespół przekonań na sprawy życia seksualnego, pozostające w różnym stosunku do poglądów przekazanych przez tradycję (zgodny z nimi, różny jakościowo, przeciwstawny, uświadamiany bądź nie)
– system wartości uznawany przez człowieka, związany ściśle z własnym poglądem na życie seksualne.
Wszystkie te czynniki łączą się ściśle ze sobą, a występujące między nimi wzajemne stosunki kształtują się zależnie od indywidualności człowieka, jego losu i modelu kulturowego epoki. Jak łatwo dostrzec, mówiąc
– 0 sytuacji seksualnej, mamy na uwadze ścisłe współwarunkowanie się
– 1 współokreślanie trzech wyżej wyróżnionych aspektów: faktów, wartości i przeżyć. Skoro sytuacja seksualna powstaje na tle sytuacji człowieka w świecie, odgrywają w niej rolę także czynniki pozaseksualne, które ją wzbogacają, choć nie zawsze w sposób sprzyjający rozwojowi osobowości (np. seks może współwystępować z miłością, może też być uwikłany w sprzeczności natury ludzkiej jako siła niepohamowana, potrzeba nieopanowana, źródło konfliktów itp.). Zdarza się też, że seks bywa traktowany jako prosty fakt, zredukowany do prostego mechanizmu, który ma służyć zaspokojeniu potrzeby wyłącznie biologicznej, oderwanej od wartości wyższego rzędu. Wydaje się, że tu natrafiamy na przykład degradującej roli seksu. Wyłącznie wartościujące ujęcie seksualności nie wydaje się też trafne, wiedzie bowiem do moralizatorstwa, koncepcji odbiegających od faktów, od rzeczywistych potrzeb człowieka, do niedoceniania specyficznej wartości życia seksualnego. Uwzględnienie natomiast tylko doznań, doprowadza do radykalnego subiektywizmu, do przekonania, że liczy się tylko własna przyjemność, do wulgarnego hedonizmu, który udaremnia człowiekowi dostęp do bogatych źródeł wartości, mogących sprzyjać jego rozwojowi i wzbogacać jego świat przeżyć.