Orgazm przedstawia niepowtarzalny, szczególny sposób reakcji człowieka. Wyjątkowość tego zjawiska jest związana bardziej ze szczególnie silnymi odczuciami rozkoszy niż z charakterystycznymi reakcjami zachodzącymi w organizmie człowieka. Reakcje seksualne powstające wskutek stymulacji oraz podniecenia seksualnego znajdują najbardziej efektywne zakończenie w postaci orgazmu, który jest punktem kulminacyjnym wszelkich przemian, a równocześnie stanem powodującym odczucie rozkoszy, odprężenia i zaspokojenia. W czasie orgazmu dochodzi do nagłego, nie podlegającego woli wyładowania zsumowanych napięć psychofizycznych i nerwowo-mięśniowych, do ograniczenia reaktywności zmysłów oraz do największych zmian w zakresie układu krążenia i oddechowego.
Celem biologicznym orgazmu u mężczyzny jest spowodowanie wytrysku nasienia. U kobiety nie ma celu biologicznego o powyższym charakterze, a więc jej zdolność do zapłodnienia nie jest wprost uzależniona od zdolności do przeżycia orgazmu.
Podobieństwo wyładowania płciowego w postaci orgazmu do wyładowania padaczkowego było podnoszone przez wielu autorów, a m.in. Freuda (1930), który w napadzie padaczkowym widział wyładowanie nadmiernego napięcia libido. Zarówno w orgazmie, jak i w napadzie padaczkowym spostrzega się objawy pobudzenia całej kory mózgowej, przejawiające się w postaci drgawek mięśniowych, zawężenia świadomości i zmian wegetatywnych – natomiast w okresie ponapadowym podobne są oznaki odprężenia, rozładowania, zmęczenia i senności. Mo- sovich i Tallaferro (1954) przeprowadzili badania elektroencefalogra- ficzne u mężczyzn i kobiet dokonujących masturbacji i rejestrowali zmiany bioelektryczne w czynności mózgu zachodzące w czasie orgazmu. W zapisie EEG stwierdzono na początku podniecenia wzrost amplitudy, a później zwolnienie czynności (czasem zwolnienie to osiągało znaczne rozmiary, aż do występowania 3 fal na sekundę). Zapis ten może sugerować pewne podobieństwo do zmian w EEG, jakie powstają przy napadach padaczkowych.