Przez włączenie stosunków seksualnych w całokształt życia człowieka, akt seksualny bywa wiązany z realizacją rozmaitych podstawowych projektów osobowości:
– ekspresją, gdy człowiek szuka związków seksualnych dlatego, że czuje autentyczną, niepokonaną potrzebę manifestacji swoich uczuć, zaspokojenia popędu, ale też wówczas, gdy te potrzeby są przyporządkowane jednej osobie i wiążą się z autentycznym pragnieniem zbliżenia z drugim człowiekiem
– realizacją projektu gry, gdy dla jakichś celów udaje się, odgrywa się miłość, np. by osiągnąć w ten sposób cele pozaseksualne (miłość interesowna, dla uzyskania korzyści materialnych, dla zdobycia władzy itp.)
– projektem ekspansji, gdy człowiek pragnie rozszerzyć granice swoich wpływów, rozprzestrzenić niejako swoją osobowość, używając w tym celu swoich walorów fizycznych i umysłowych, gdy „wyżywa się” w dziedzinie życia seksualnego, zdobywa, zwycięża, włada i uzależnia od siebie czyjeś poniżenie, albo szczęście
– projektem odwetu, gdy świadomie krzywdzi, by odegrać się za własną, doznaną kiedyś krzywdę na tle kontaktów seksualnych
– projektem kompensacji, gdy człowiek zdaje sobie sprawę ze swoich niedostatków intelektualnych czy walorów zewnętrznych, gdy spotykają go niepowodzenia w życiu zawodowym, próbuje swoich sił na tym terenie i przekonuje się o możliwości sukcesu – w stosunkach seksualnych może uzyskać potwierdzenie swojej wartości
– projektem sprzeciwu, gdy podejmuje stosunki seksualne z uwagi na chęć przeciwstawienia się panującym w danym środowisku zasadom, by zaznaczyć swoją niezgodę na status quo świata (jest to motyw częsty, zwłaszcza u młodzieży).
W każdym z tych przypadków realizacja podstawowych projektów świadomości dokonuje się w sposób zastępczy, natomiast nie uwzględniane są wtedy podstawowe, niejako immanentne projekty samego aktu seksualnego, jakim ma być podtrzymywanie i wzbogacanie miłości do osoby jedynej i niewymienialnej. Projekty osobowościowe, do których realizacji wciągnięte zostały zachowania seksualne, mogą stać się jedynymi albo najważniejszymi czynnikami stymulującymi owe zachowania mogą się też dołączać, bardziej lub mniej uświadamiane, do zachowań seksualnych podjętych na tle sytuacji wzajemnego zrozumienia i przywiązania. Trzeba też uwzględnić fakt, że postawy człowieka wykazują tendencję do przekraczania swoich granic, np. poczucia pozytywne i satysfakcjonujące, wywołane zdarzeniami z jednej dziedziny życia, przenoszą się także na inne. Podobnie z doznaniami seksualnymi: niepowodzenia życiowe często właśnie osłabiają siły życiowe, szukanie natomiast kompensacji poprzez podjęcie życia seksualnego wiedzie często do nadużyć, zawodów i pogłębia poczucie niepowodzeń.