Powiększenie się narządu wypełnionego zawartością ropiastą może być niekiedy tak duże, że dochodzi do zrostów między omaciczem i prostnicą, jelitem cienkim i siecią, co powoduje zupełne unieruchomienie macicy.
W ostatnich etapach choroby objawy raka trzonu są podobne jak w przypadkach raka szyjki macicy. Należy jednak stwierdzić, że do przetok pęcherzowych i jelitowych rak trzonu doprowadza tylko wyjątkowo.
W rozpoznaniu raka trzonu macicy dużą rolę odgrywa umiejętna ocena wyników badania podmiotowego (wywiadów) i badania ginekologicznego. Stwierdzenie uplawów, krwawień i bólów, a nawet wykazanie, że macica jest powiększona, nie usuwa wątpliwości. Rozpoznanie staje się jednak bardzo prawdopodobne, jeśli uda się wykazać, że uplawy były najpierw lóżowe, bezwonne i surowicze, że bóle występują napadowo i że powiększenie macicy wystąpiło już po przekwitaniu, a więc w czasie, kiedy mięśniaki nigdy nie zaczynają się rozwijać.
– 0ustaleniu rozpoznania decyduje mikroskopowe badanie materiału wydobytego łyżeczką z jamy macicy. Niejednokrotnie już podczas skrobania macicy wypływają przez kanał szyjki do pochwy szare, kruche masy, które czynią rozpoznanie prawie pewne, gdyż ze zdrowej macicy staruszek łyżeczka może wydobyć tylko drobne strzępki zanikłej, cienkiej śluzówki.
Rokowanie. W przypadkach raka trzonu rokowanie jest o wiele pomyślniejsze niż w przypadkach raka szyjki macicy, gdyż, jak wyżej już podano, do zajęcia węzłów chłonnych i powstania przerzutów dochodzi znacznie później. Go więcej, oddziaływanie obronne mięśniówki trzonu przejawiające się w jej przeroście sprawia, że rak nie przedostaje się przez długi czas poza ściany macicy. Wyjątek stanowią przypadki raka umiejscowionego w pobliżu ujścia wewnętrznego kanału szyjki