„Naturalne” nie są także sposoby zachowań najszerzej rozpowszechnione w danym społeczeństwie, bo nie ma od nich przejścia do powinności (szeroki zasięg głodujących w Indiach i pijących alkohol w Polsce nie stanowi podstawy do formułowania twierdzeń, że ludzie w Indiach powinni głodować, a w Polsce pić). Klasycznym błędem takiego rozumowania w dziedzinie seksu było przypisanie kobietom cech masochistycznych ze względu na częstotliwość występowania owego zjawiska w tym zbiorze osobników. Otóż masochizm nie jest tylko zjawiskiem ze sfery seksu, ale elementem reliktowym, empirycznie stwierdzalną, rzeczywistą zależnością kobiet, skutkiem struktury tradycyjnej rodziny. Zmiany tejże struktury zachwiały rozkładem statystycznym cechy „masochizmu” u kobiet i mężczyzn, a nawet uczyniły wielu mężów „masochistami” emancypowanych i sadystycznych żon.
Ani z biologicznego, ani ze statystycznego stanu nie można wnioskować o stanie moralnym, czyli o tym, co powinno być. Podobnie nieuzasadniony jest punkt widzenia opisowy (etnologiczny), porównujący życie seksualne w różnych kulturach, wyznawane w nich etyki i przenoszący zalecenia z bytu historycznego na powinność (tak zwany błąd naturali- styczny).
W potocznej praktyce spotyka się jeszcze inne sposoby uzasadniania wszelkich twierdzeń o wartości, np. poprawne teoretycznie powoływanie się na system bardziej ogólny niż tylko zakres seksu, czy nawet zakres wszystkich innych potrzeb człowieka, niewystarczające powoływanie się na oczywistość czy na potoczną praktykę działania innych ludzi, czy na uzasadniania statystyczną większością („przecież x tak robi” lub „inni tak robią”), czy też komentowanie działania przez uwarunkowanie (np. wybrał mniejsze zło, a więc wybrał dobro),