Jakkolwiek tego rodzaju stan chorobowy, cechujący się równoczesnym wystąpieniem trzech tak znamiennych objawów, jak puchlina brzuszna, przesięk w opłucnej i włókniak jajnika, znany był już od dziesiątków lat, określa się go dziś powszechnie mianem' zespołu Meigsa, od nazwiska badacza, który go zbadał dokładniej (1937). Nowsze prace wykazały, że zespół Meigsa może towarzyszyć nie tylko włókniakom, lecz i innym, przeważnie łagodnym guzom jajnika (guz Brennera, torbiel skórzasta, torbiel rzekomośluzowa itd.).
Przyczyny powstawania przesięku w jamie opłucnej są w tych przypadkach nie wyjaśnione. Jakkolwiek nie jest wyłączone, że płyn z jamy brzusznej może się dostać do jamy opłucnej drogą naczyń chłonnych w przeponie, nie tłumaczy to jednak występowania puchliny opłucnej w przypadkach włókniaków macicy, które nie wywołały puchliny brzusznej. Prace na ten temat pojawiły się ostatnio i w piśmiennictwie polskim (Mockallo i Zachwiej).
Włókniaki jajnika mogą się rozwijać w każdym wieku. Nie dochodzą, a przynamniej rzadko, do większych rozmiarów, toteż ich znaczenie kliniczne jest bardzo małe, jeśli nie wystąpią powikłania, np. skręt szypuły włókniaka jajnikowego. Rzadki przypadek krwotoku z włókniaka jajnika, którego szypuła uległa skrętowi i który w wielu miejscach uległ zmianom wstecznym oraz licznym pęknięciom powierzchniowym, opisał K. Dobrzański.
Mięśniak jajnika (myoma ovarii) ma zwykle postać włókniako-mięśniaka. Są to nowotwory znacznie rzadsze niż typowe włókniaki jajnika. W przeciwieństwie do tych ostatnich, mięśniak występuje w jajniku, podobnie jak w macicy w postaci guzów odgraniczonych od otoczenia, a więc mających torebkę. Mięśniaki jajnika nie występują w postaci rozlanej.