W 1984 r. Al-Ansari i wsp. [1] opisali 2 przypadki zespołu z niedoborem folitropiny, w których występowała znaczna oligozoospermia. Po 9-80 tygodniach leczenia z zastosowaniem HMG i HCG uzyskano ponad 50-krotne zwiększenie liczby plemników i ciążę w małżeństwie jednego z chorych po upływie 20 tygodni leczenia.
Wydaje się, że przy odosobnionym niedoborze folitropiny spermatogeneza jest zahamowana na wyższych etapach, a nie całkowicie uszkodzona [1]. Przy względnym niedoborze folitropiny z powodu hiperpro- laktynemii występuje zmniejszenie liczby wszystkich typów komórek przedmejotycznych i zahamowanie uwalniania plemników. Spermatogeneza jest pełna jakościowo [27].
Ostatnio opublikowano wyniki badań zdrowych ochotników, u których uzyskano zahamowanie wydzielania gonadotropin i czynności plem- nikotwórczej za pomocą długotrwałego podawania testosteronu. Pojawienie się plemników lub znaczne zwiększenie ich liczby uzyskano po doprowadzeniu do fizjologicznego stężenia lutropiny w surowicy za pomocą codziennego podawania ludzkiej lutropiny (hLH) w czasie 4-6 miesięcy [39], Podobne wyniki uzyskali Matsumoto i Bremner [38], stosując „ponadfizjologiczne” dawki HCG (5 000 j.m. 3 razy w tygodniu). W czasie obu doświadczeń stężenie folitropiny w surowicy było niewykrywalne.