Czwartym bardzo ważnym wymiarem jest sprzężna zewnętrzna (conjúgala externa). Jest to odległość od zagłębienia, leżącego poniżej wyrostka kolczystego ostatniego kręgu lędźwiowego, a górnym brzegiem spojenia łonowego. Mierzenie sprzężnej zewnętrznej przeprowadzamy po ułożeniu ciężarnej na boku, z nogą dolną zgiętą w stawie biodrowym i kolanowym, górną wyprostowaną lub też w pozycji stojącej. Średnio sprzężna zewnętrzna wynosi 20—21 cm. Aby w przybliżeniu obliczyć sprzężną prawdzi-wą, odejmujemy od tego wymiaru 10 cm.
Miednica kostna jest wysłana tkankami miękkimi, górna część miednicy ma ich bardzo mało, natomiast wychód jest zamknięty całym układem grup mięśniowych, zawierających tylko wąskie otwory dla odbytnicy, cewki moczowej i pochwy. Cały ten system mięśniowy, zamykający od dołu miednicę, nosi nazwę przepony miednicowej (diaphiagma pelvis) (ryc. 78). Główną jej masę mięśniową stanowią pęczki dźwigaczy odbytu, przyczepione od góry do linii ścięgnistej bocznej i przedniej ściany miednicy (arcus tendineus) i biegną z obu stron, jak wachlarz ku dołowi, gdzie są przymocowane do kości ogonowej i leżącego przed nią szwu ścięgnistego. Te dwa wachlarze mięśniowe składają się obustronnie z pęczków łonowych, biodrowych,