Zakażenie Candida albicans może objąć i linne narządy, jak układ moczowy, tkankę mózgową, wsierdzie, i dać obraz posocznicy.
Na skórze grzyb ten wywołuje często uporczywe zmiany wyprze- niowe w fałdzie międzypośladkowym i około odbytnicy. Charakterystyczną cechą jest ograniczony rumień, występujący w miejscu zakażenia. Proces szybko rozwija się odśrodkowo. Warstwa rogowa części środkowej rumienia ulega złuszczeniu i odsłania powierzchnię czerwoną, połyskliwą, nieraz sączącą. Zmiany są bardzo swędzące. Odrębny charakter ma drożdżyca międzypalcowa stóp i paznokci.
Rokowanie w przypadkach uogólnionego zakażenia omawianym grzybem jest zawsze bardzo poważne.
Zapobieganie i leczenie. Aby nie dopuścić do moniliasis, należy pamiętać o następujących zasadach: nie stosować zbyt długo antybiotyków, zwłaszcza o szerokim zakresie działania, u wyniszczonych niemowląt, leczyć pleśniawki zawsze i dbać o stan odżywienia dziecka — „makro- ustroju”, który może być dobrym lub złym „żywicielem” grzyba. Dlatego cenne jest leczenie ogólnie wzmacniające (świeża krew, gamma-globu- lina, leczenie bodźcowe, wysokokaloryczne żywienie). Dla przywrócenia zniszczonej równowagi biologicznej w czasie leczenia antybiotykami należy podawać zawiesinę saprofitycznych bakterii jelitowych oraz witaminę B.