Category Archives: Wszystko

Próby utożsamiania seksualności człowieka z działaniami instynktownymi od wielu lat były przedmiotem ostrych kontrowersji. Przyjmuje się, że instynkt odznacza się przymusem do określonego rodzaju aktywności. Aktywność ta wynika więc nie z działania woli, lecz jest skutkiem niezależnej od niej podniety. W tym sensie instynkt nie może być rozpatrywany jako samodzielna siła, lecz jako pobudzenie organizmu (ujmowanego jako całość), które uwidacznia się w zachowaniu. Ponieważ organizm człowieka nie może być rozpatrywany jako mechanizm składający się z osobno funkcjonujących części, lecz jest biologiczną, energetyczną całością, „instynkt” staje się formą aktywności życiowej charakterystycznej dla indywidualnego osobnika, lecz podlegającą prawom gatunku. Aktywność ta ujawnia się w różnych okolicznościach, które pozostają w związku z celem życia osobnika dostosowana do tego celu pojawia się i przebiega spontanicznie, bez konieczności istnienia uprzednich doświadczeń lub oddziaływań wychowawczych.

W pow...

W rehabilitacji nadzór specjalistyczny ustanowiony został w 1950 r. Przez 30 lat pracy pod przewodnictwem prof, Wiktora Degi nadzór krajowy przyczynił się do rozwoju w Polsce nowej specjalności medycznej – rehabilitacji. Od 1987 r. Krajowemu Zespołowi Specjalistycznemu d.s. Rehabilitacji przewodniczy Profesor Jan Haftek – dyrektor Stołecznego Zespołu Rehabilitacji w Konstancinie.

Kontynuując...

Jest w dyrektywach socjalizacyjnych ujednolicenie, na tyle, by były one każdemu dostępne, ale i taki margines tolerancji na odchylenia, by można było uwzględnić różnice wykształcania się potrzeb(y), które dają obraz indywidualnego stylu życia (także seksualnego) w ramach stylu kultury.

Owrzodzenie odleżynowe jest ukryte pod blizną, ale ulega wciąż dalszemu pogłębieniu. W pewnych przypadkach może nawet dojść do zniszczenia całej ściany pochwy i powstania połączenia jej światła poprzez owrzodzenie z narządami sąsiednimi, jak odbytnicą, pęcherzem moczowym, jamą otrzewnową lub przymaciczem. Takie przetoki stanowią poważne okaleczenie. Stwierdzenie chociażby nieznacznej odleżyny w pochwie jest zarazem wskazaniem do natychmiastowego usunięcia krążka. Świeże odleżyny goją się stosunkowo łatwo.

Jeśli dłużej leżący krążek doprowadzi do charakterystycznych poprzednio opisanych zmian pochwy, nie należy próbować rozrywać sklepienia kanału silą, gdyż mogłoby to doprowadzić do niepotrzebnych obrażeń. Krążek należy wyjąć po przepiłowaniu go w dwóch miejscach piłką Gigliego lub przecięciu grubymi nożycami, a następnie wysunąć przepołowione jego części z kanału tkanki bliznowatej.

Wynik działania androgenów w okresie płodowym zależy od tego, w jakim okresie będą one wywierały swój wpływ. We wczesnym okresie życia płodowego wpływ ten będzie wywierany głównie w kierunku maskulinizacji wewnętrznych i zewnętrznych narządów płciowych, natomiast pod koniec życia płodowego będzie on dotyczył zróżnicowania psychoseksualnego. Zróżnicowanie płciowe ośrodków mózgowych dokonuje się później niż zróżnicowanie wewnętrznych narządów płciowych. Można to wiązać z faktem, że zróżnicowanie wewnętrznych narządów płciowych może odbywać się pod bezpośrednim wpływem hormonów płciowych na drodze dyfuzji, natomiast zróżnicowanie ośrodków mózgowych odbywa się pod wpływem hormonów zawartych we krwi lub w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Charłactwo nowotworowe może czasami wystąpić względnie wcześnie, a czynnikiem usposabiającym jest w tych przypadkach według wszelkiego prawdopodobieństwa wessanie produktów rozpadu guza nowotworowego, które działają na ustrój trująco. Do złego ogólnego stanu zdrowia przyczynia się również utrata apetytu i bezsenność w następstwie bólów nocnych.

Zajęcie przez proces nowotworowy innych narządów miednicy pociąga za sobą nowe objawy. Przeniesienie się raka na pęcherz moczowy powoduje parcie na mocz i pojawienie się krwi w moczu. Do krwiomoczu jednak dochodzi dopiero z chwilą powstania owrzodzeń w ścianie pęcherza. Zdarza się, że duże części ściany mięśniowej tego narządu są już zajęte przez raka, a krwi w moczu nie stwierdza się, jeśli śluzówka pęcherza pozostała nienaruszona. Z tego względu znaczna część ginekologów uważa, że w każdym przypadku raka szyjki macicznej należy wykonać wziernikowanie pęcherza, gdyż przeniesienie się nowotworu na podstawę pęcherza następuje w okresie,

Brous- seau i współpracownicy (1953) opisali 37-letniego pedofila, który po rozległym obustronnym podkorowym przecięciu i koagulacji okolic przed- czołowych płatów czołowych utracił dewiacyjne skłonności na okres kilku miesięcy. Wdowiak (1965) podaje, że leukotomia może doprowadzić do wzmożenia aktywności seksualnej z równoczesnym osłabieniem skrupułów i poczucia winy. Może to wieść do społecznie niebezpiecznych zachowań seksualnych. Zlotlow i Paganini (1959) donieśli, że 60 spośród 100 ludzi w 5 lat po lobotomii wykazywało zachowania autoseksualne (masturbacja) lub homoseksualne. Autorzy sądzą, że wyjaśnienie tego leży w fakcie, że wzory seksualne „zamaskowane” przed lobotomią ujawniają się po jej wykonaniu. Przeczą temu, aby lobotomią miała wywoływać wzmożenie aktywności auto- lub homoseksualnej lub też przyczyniać się do wystąpienia ich jako nowej jakości wzorów zachowania.

Kończąc rozważania o psychologicznych problemach seksuologii, jesteśmy świadomi tego, że nie wyczerpaliśmy całości problematyki. Nie było to też naszym celem. Zadaniem niniejszego opracowania było zarysowanie grubszą kreską pewnych zagadnień, których zrozumienie mogłoby pomóc w lepszym ustawieniu tej problematyki w praktyce społecznej, wskazanie luk, jakie tu istnieją, i tych obszarów, których badanie wydaje się najbardziej obiecujące. Autor celowo zrezygnował z ewidencji tysięcy pojedynczych faktów zbieranych przez poszczególnych badaczy, faktów, których nie umiemy jeszcze dzisiaj powiązać w użyteczne struktury w ramach ogólnej koncepcji. Te z nich, które mają same określoną wartość pragmatyczną, zostały w komplecie i wyczerpująco przedsta- wionę w części napisanej przez Kazimierza Imielińskiego. Chodziło mi wyłącznie o przedstawienie tezy, iż czynności seksualno-erotyczne podlegają tym samym regułom interpretacji co i inne czynności człowieka, za pomocą których uzyskuje on łączność z innymi ludźmi, kreuje sam siebie, tworzy nowe wartości świata, w którym żyje.

Zstępowanie jąder rozpoczyna się już w trzecim miesiącu życia płodowego. O czynnikach, które wywołują zstępowanie męskich gonad, wytworzenie kanału pachwinowego, a także ułożenie jąder w mosznie, wiemy bardzo mało. Podobnie zresztą jak o wpływie hormonów, które jakoby miały nimi kierować. Nie wiemy też dlaczego proces ten bardzo często nie jest zakończony nawet w okresie postnatalnym. Niektóre mutacje genów świadczą o tym, że prawdopodobnie androgeny biorą udział w tym procesie (Wilson, 1978). Rzeczywiście, u osób z wnętrostwem, także w okresie dojrzewania i w okresie dojrzałości, poziom androgenów jest lekko obniżony w porównaniu z jego poziomem u mężczyzn nie wykazujących zaburzeń (Raboch, Starka, 1974). Inni autorzy uważają zstąpienie jąder za proces niezależny od androgenów (Neumann, 1977).

Pęknięcia III stopnia stanowią bardzo nieprzyjemne powikłanie poporodowe, które wymaga troskliwej opieki po zeszyciu ze względu na pokaźny odsetek gojenia się per secundam intentionem oraz tworzenie się przetok kałowych. Wpływają one w znamienny sposób na wygląd odbytu wskutek przerwania wiązek mięśnia zwierającego odbyt i cofnięcia się ich do boku i w głąb. W następstwie tego zanikają od przodu koncentrycznie zbiegające się ku odbytowi płytkie fałdy skóry, a po obu jej stronach tworzą się w skórze małe zagłębienia, które odpowiadają końcom przerwanego mięśnia zwieracza odbytu. Sam mięsień nie przebiega obecnie pierścieniowa to wokół odbytu, ale przyjmuje kształt półksiężycowa ty lub podkowiasty. Zwykle wystercza również na zewnątrz część błony śluzowej prostnicy.

Empedokles (V w. p.n.e.) twierdził, że głównymi zasadami budowy świata jest miłość i nienawiść, dwie nieustannie zwalczające się nadrzędne siły. Miłość stwarza istoty organiczne i łączy wszystkie żywioły w najwyższej harmonii. W tym ujęciu miłość pozbawiona jest seksualności. Platon opiewa miłość erotyczną i wynosi ją do rzędu sił metafizycznych. Miłość, przejawiająca się pierwotnie w formie popędu do zachowania gatunku, unosi człowieka ze świata zjawisk do świata idei, gdzie sama staje się Prawdą, Pięknem i Dobrem, Kartezjusz odróżniał dwa rodzaje miłości, jednak różnica między nimi dotyczyła nie istoty, lecz jej skutków. Miłość życzliwa, cechująca się pragnieniem dobra ukochanej osoby, oraz miłość pożądliwa wyrażająca się w pragnieniu posiadania ukochanej osoby, W epoce Odrodzenia rozróżniano miłość erotyczną duchową i cielesną, które stanowiły przeciwieństwa. W zasadzie wyróżniano trzy rodzaje miłości erotycznej: 1) miłość niebiańską, zwróconą ku pięknu duchowemu 2) miłość ludzką, która wyraża się w zachwycaniu się, pożądaniu i zaspokajaniu pięknem zmysłowym na drodze jedynie wzrokowej 3) miłość zwierzęcą wyrażającą się w pragnieniu kontaktów seksualnych. Spinoza twierdził, że miłość jest rozkoszą, której towarzyszy wyobrażenie zewnętrznej przyczyny.

Nerka i miedniczka nerkowa pozostają ze sobą w ścisłej łączności, tak że w zasadzie trudno przypuścić, aby istniały sprawy zakaźne ograniczające się wyłącznie do miedniczki i nie obejmujące zarazem utkania samej nerki. Odróżnienie zapalenia miedniczki nerkowej od zapalenia nerki i miedniczki jest klinicznie zwykle rzeczą niemożliwą. Jeśli jednak przeprowadza się pewne rozgraniczenie między zapaleniem nerki i miedniczki nerkowej oraz zapaleniem wyłącznie miedniczki, to tym ostatnim mianem określa się, ściśle biorąc, lżejsze przypadki schorzenia, zajmującego właściwie zarówno nerkę, jak miedniczkę – przypadki, które leczy się zachowawczo.

Podob...